De trein gepakt vanaf National park naar Wellington, de weersverwachting zien er niet goed uit voor het Noordereiland daarom maar vlug naar het Zuidereiland. Een prachtige tocht met de ferry naar Picton, voor NZ begrippen een pittoresk plaatsje. Je kan in de omgeving mooi wandelen met uitzicht op de baaien, wij hebben een dag een deel van de Oueen Charlotte track gelopen. Van Picton gaan we via Marlborough (de wijnstreek) langs de Oostkust naar Christchurch. We vieren kerst in Marfells bay op een DOC camping aan de Stille oceaan met een maaltijd van pasta met carbonara smaak, een fles wijn, een koude douche maar met uitzicht over het water. DOC is the Department of Conservation , de organisatie die de natuurparken onderhoudt, informatie geeft en200 natuurcampings beheert. Wij verwachten op zo'n camping een beetje een alto publiek en natuurliefhebbers. Maar aan de Oostkust van het Zuidereiland gaat de plaatselijke bevolking op vakantie op zo'n camping, scheelt gauw een dollar of 10 p.p.p.n. Dus we hebben al een paar keer gekampeerd op een mooie plek met de kiwi's met 4-wheeler (Quart), cross motor, vechthonden, generator voor de koelkast en geweer om te jagen of vishengel om te vissen (naar gelang de streek). In de bergen en aan de Westkust zijn het fietsers, wandelaars en late passanten die op de DOC camping staan. We overnachten ook in Kakoura, deze plaats staat bekend om haar dolfijnen en walvissen, die we helaas niet zien. De weg voert langs het water en wij hebben zelf goed zicht op zeehondenkolonies en de oceaan. We gaan dus langs de toeristische plaatsen van Picton naar Christchurch en zien daarom de avontuurlijke kiwi/NZ- lander op vakantie: ' een 4x4 auto of camper met voor - of achterop een aantal MTB fietsen, op het dak een kano en/of surfplank en op de aanhangwagen een boot of auto als het een camper is. We zien ze zelf weinig fietsen, surfen, zeilen etc, maar op de weg zijn het hele mannen!! De kiwi stapt uit zijn auto met bij voorkeur een flesje bier in zijn hand en dat flesje houdt hij vast bij het barbecueën, zicht houden op zijn kinderen en bij het kletsen met de buren op de camping'.

Het oude jaar luiden we uit op Cathedral square met muziek en vuurwerk in Christchurch, van groot belang voor de inwoners omdat ze in september en op boxing day (2^e kerstdag) een aardbeving hebben gehad en het niet zeker was of het feest door kon gaan. Het valt ons trouwens op dat in NZ kerst en oud en nieuw niet uitbundig wordt gevierd. Geen kerstversierselen, geen kerkklokken gebeier op 1^e kerstdag en het vuurwerk van de chinees op de hoek in Ermelo of Putten is grootser dan die van de gemeente van Christchurch. In NZ zijn er sowieso weinig kerken en je moet hier niet komen voor de leuke oude plaatsjes, die zijn er niet. Maar het landschap daarentegen is overweldigend.

Van Christchurch gaan we via route 72 naar de bergen en naar de Westkust. Het is een prachtig gevarieerd landschap , van de Stille oceaan naar lieflijke heuvels, van wijnvelden naar de turkooizen of azuurblauwe meren met op de achtergrond Mount Cook en door het regenwoud met haar gletsjers naar de Tasman zee. Het weer is net zo divers als de omgeving. We hebben soms flinke tegenwind, stromende regen en dan weer heftige zonneschijn (zie de foto's). In de bergen en aan de westkust komen we steeds meer fietsers tegen, de waterdichte Ortlieb tassen zijn van verre te herkennen. En we ondervinden dat het nergens vlak is in NZ. We weten nu ook dat de accommodatie voor backpackers inhoudt dat je er zelf kan koken, we maken er gebruik van als het heftig regent, dan is het opzetten van een tent geen pretje. En dat zijn ook de zandvliegenaan de westkust niet. We waren gewaarschuwd, maar ze zijn erger dan verwacht! Kleine vliegjes die grote jeukbulten veroorzaken, vooral aan enkels en handen. Hopelijk wordt het minder als we verder naar het noorden van het Zuidereiland trekken.