Slowakije en Hongarije

Gyula in Hongarije vlak bij de Roemeense grens, 2340 km op de teller.

Na Wenen en een bezoek aan het Sissiepaleis van Andre Rieu (Schonbrunn) zijn we de grens met Slowakije overgestoken. Toevallig onze Australische 'vrienden'weer tegengekomen, zij hadden gesmokkeld en een deel per boot afgelegd. De camping bij Bratislava was even een cultuurschok (zie foto), Oost-Europees en moeilijk te vinden. Gelukkig hadden onze reismetgezellen Martin en Miriam uit Utrecht (2 dagen mee opgefietst) google maps in hun Iphone, toch makkelijk zo'n Apple. Dus de weg gevonden via voetpaden en drukke wegen met gaten. De stad op zich is wel mooi. Na 1 nacht in Slowakije Hongarije binnen gefietst. Voor het eerst sinds jaren weer eens een andere munt en omrekenen, we moeten weer hoofdrekenen. De eerste camping had gelijk thermale baden, daar zijn er veel van in dit vriendelijke en open land. Wij vinden Hongarije, zeker wat betreft bevolking, een aanwinst voor Europa. Het is alleen snikheet, de 30 is verhoogd naar 40, zowel qua temperatuur als beschermingsfactor, de schoenen plakken zelfs vast in het wegdek. De stadjes Visegrad, Eszergom, Szentendre en Gyula zijn het bezoeken waard. We hadden weer op zaterdag feest in de overnachtingplaats Visegrad met ridderspelen, wijn en spijsproeverij, muziek en dans en natuurlijk braderie. Het viel ons in Duistland en Oostenrijk ook al op dat de vrijwillige brandweer zoveel feestjes houdt op zaterdag en/ofzondag. We zijn door heel wat dorpen met braderie van de brandweer gefietst.

Budapest is werkelijk een schitterende stad met haar parlementsgebouw, het Burchtkwartier, de kettingbrug, de Markthal en de mooie winkelstraten. Wij zijn helemaal OV minded geworden, zo makkelijk in de grote steden. Vooral het OV in Budapest is een ervaring omdat de metro en tram zo gedateerd zijn. Voor eventuele bezoekers: Het Hilton ligt schitterend op de Burchtheuvel, maar is wel prijzig en het Gellert is van weleer, met een thermaal bad. We hebben de finale van Nederland tegen Spanje in Budapest gezien onder het genot van eten in het restaurant Cyrano met een vermelding in de Michelin gids. We waren na bijna 2000 km toe aan een goede hap. Alleen de verlenging niet gezien omdat we de trein terug naar de camping moesten halen, niets gemist dus! De volgende dag om 7 ‘s morgens de uitslag gehoord van de Franse buren op de camping.

Na Budapest hebben we door de puszta gereden, een weids landschap met gras - of zonnebloemen - of maïsvelden. Er wordt druk gewerkt om het hooi van het land te halen. Het valt ons op dat er een verschil zit van voor en na Budapest. Men spreekt in deze streek in de dorpjes geen buitenlandse taal, dus het is 'handen en voetenwerk'om iets duidelijk te maken. Elk dorp heeft nog een klein supermarktje, we schatten in dat met de verhoging van de welvaart deze winkels zullen verdwijnen. Dan gaat men naar de Tesco (een groet supermarkt aan de rand van een stad die 24 uur open is). De wegen zijn slechter en het dagritme ziet er anders uit vanwege het extreem warme klimaat. De winkels zijn zelfs al om 5 of 6 uur open (is wat voor moe Bosch!). Er zijn ook overal waterpompen met drinkbaar water langs de kant van de weg, veel water heb je wel nodig om niet uit te drogen met dit warme weer met een tegenwindje.De namen van de dorpen worden steeds meer onuitsprekelijk, van Hodmezovasarhely naar Bugacpuszatahaza,tussen de moderneauto's zie je ook de oude trabanten en skoda's en de 1 en 2 pk's (paard en wagen)rijden.Wij hebben ons schema inmiddels ook aangepast aan het klimaat en plattelandsleven, om 5 uur op en vroeg in de middag stoppen.

We komen vanaf Budapest ook minder vakantiefietsers tegen, daarvoor was het best druk. Vooral leuk als je steeds weer bekenden tegenkomt na tig kilometers. Je verbaast je hoeveel mensen er op de fiets op uit trekken, ook veel alleen.

Het kampioenschap voetballen heeft wel de aandacht van een groot deel van de bevolking. Midden in de puszta ging ineens een auto langzaam naast ons rijden en begon de Duitse chauffeur over de gemiste kansen van Arjan Robben en hoe jammer dat wel niet was. Hij vertelde gelijk wat van de omgeving en waar we een camping konden vinden. Toch raar als je dat overkomt op een 80km weg. Zal in Nederland niet zo gauw gebeuren.

Na een paar dagen rijden door de puszta genieten we nu van een paar dagen rust bij de camping van mevrouw Mark aan de voet van de Burcht en bij de Thermale baden in Gyula. Lekker badderen in donker ijzerhoudend stinkend water samen met tig Hongaren, Roemenen en Duitsers (veeeel goedkoper dan in Duitsland). Het schijn goed voorhet lichaam te zijn, dus we doen vrolijk mee.Het is nu zondag en mevrouw Mark heeft gevraagd of we even op de camping willen letten, ze is naar de kerk. Ze is een jaar of 65, klets de hele dag door Duits met een Hongaars accent, houdt van een borrel en loopt in zwempak, behalve op zondag.De camping is naast een chique hotel diewifi heeft waarvan we nu 'illegaal' gebruik van maken. Wezijn sowiesoslecht bezig, we hebben nog nooit zoveel zwart gereden met het openbaar vervoer als deze reis. Komt dat we steeds net de trein of tram of metro kunnen halenzonder eenkaartje te kopen.

We zijn van plan dinsdag richting Roemenie te gaan. We stappen van de Limesroute af omdat dat nogal een omweg is naar Turkije, we bekijken nog hoe we gaan rijden.

Met ons zelf gaat het oké, overdag spreken we elkaar niet zoveel omdat we achter elkaar fietsen. Dat scheelt!!! Ik (Marjan) word goed uit de wind gehouden.

Limesroute Duitsland en Oostenrijk

Wij zijn blij met de reacties, leuk om die allemaal te lezen.

We zijn nu Klosterneuburg, vlak voor Wenen, in Oostenrijk, 1560 km.

Duitsland ingeruild voor Oostenrijk, het landschap langs de Donau blijft interessant. Mooie stadjes, heuvelachtig achterland en hier en daar een kraftwerk of industrieterrein. Af en toe is het wel wat saai, het langgerekte fietspad langs een stromende rivier.

De steden Passau , Linz en Wenen bezocht, we hebben soms het gevoel dat we weer een pelgrimsroute volgen, zoveel kerken en pracht en praal.

Met dank aan de tips van Henk voor de omgeving Linz , maar volgens moe Bos staat het grootste kerkorgel toch in Passau!

In Linz hebben we naast de Dom de laatste spannende 30 minuten van de wedstrijd Nederland tegen Brazilië gezien. Het wordt nu toch wel spanned!

De adviezen van GJ zijn ook opgevolgd, we hebben de gruner Veltliner, Zweigelt en in Duistland de frankenwijnen geproefd. De Donau stroomt door de Wachau wijnstreek in Oostenrijk. We weten nu waar de wijn vandaan komt die altijd op de kaart in Ladis staat.

De Donauroute fiets je niet alleen, het is vooral in het weekend een drukte van belang en ook de campings zijn dan goed bevolkt. We komen nu veel groepen Tsjechen tegen, het is toch lastig om met ze te communiceren. Het is de laatste dagen ook bevolkt door de muggen, gek word je van die beesten. De deet gaat hard, adviezen voor bestrijding van deze pestkoppen zijn welkom.

We maken best wel lange dagen. Een voorbeeld van een fietsdag:

Om half 7 gaat de wekker, een nacht geslapen met phpd (pijntje hier pijntje daar), vooral de slaaphanden doen het goed. Tassen op de fiets, tent afbreken en wassen en ontbijten. Om haf 9 op de fiets. Na een kilometertje of 30 een kop koffie (in café) en boodschappen doen voor de lunch . Om 1 uur de lange stop voor het middagbroodje (op een picnic plek) en in de middag ook nog eens een stop voor iets zoets. We drinken veel water, vooral met de warmte. We komen door de dag heen door leuke plaatsen en ontmoeten mede reisgangers, vooral fietsers (schept toch een band) van diverse nationaliteiten. Tegen 4en stoppen we meestal, ligt ook een beetje aan de afstand die we willen afleggen. Tassen afladen, tent opzetten en dan een naar onze mening welverdiend koud biertje (in café of biergarten) . En dan wassen (Marjan), onderhoud fietsen e.d. (Dick) en koken en dat laatste is volgens Dick niet makkelijk op een klein pitje, maar het smaakt toch heel lekker. We hebben inmiddels wel de instant noedels ontdekt; pakje open , water erbij ,potje groente en klaar is je maaltijd. Natuurlijk bij het eten de plaatselijke wijn erbij. En om een uur of half 11 naar bed. Dat is ons fietsleven in Europa. En het bevalt ook nog!

Limes route Duitsland vervolg

Het is 30 juni, snikheet en we zijn in Passau aanbeland. De Altmühl ingewisseld voor de Donau. Wij hebben nu 1200 km. op de teller staan. Helaas deze keer geen foto's erbij omdat het internetcafe geen usb sticks accepteert ivm virusgevaar.

Is wel makkelijk fietsen zo langs de Donau, je ontmoet vele fietsers uit verschillende landen. Australie lijkt oververtegenwoordigd te zijn.

InBeieren een aantal kerendiscussie gevoerdover de sociaal economische situatie van Duitsland. Daaar worden we niet vrolijker van, de recessie wordt veroorzaaktvolgensde Beiernaren doordie Wende, de EU, de Turken en de Russen, alle ausländeretc...Wilderszou het hier goed doen, rechts heeft hierook 50% van de stemmen gehaald.

Toch ook wel aardig om eengesprek te hebben over het milieu met een mevrouw die de heuvel niet fietsend kon halen vanwege de warmte.De omslag in het weer van 10 naar 30 graden was toch een gevolg van het verkeerde gebruik van onze aarde, kijk ook maar naar BP in Amerika. Wij maken alles kapot. Wij zijn de mening toe gedaan datzij de top niet kon halen vanwege haar gewicht.

Omgeving is prachtig en in Regensburg (een stad die het waard is te bezoeken) hebben wij met de Duisters de overwinning op de Engelsen gevierd, wat eenvreugde! Het leek wel ofzeWereldbeker al op zak hebben. We hoorden dat Nederland ook gewonnen heeft, zou toch mooi zijn, duitsland tegen nederland.

Wij slapen nu op een camping dicht bij Passau, maar zonder snelweg of spoorlijn. Nu hebben we te maken met een campingeigenaar die laat op de avond het gras gaat maaien. Hij heeft tevens een Lourdeskapelletje op zijn camping ingericht ter nagedachtenis aan zijn moeder, die de camping aan hem heeft egschonken. Je komt vreemde leute tegen!

De volgende keer waarschijnlijk een bericht uit Oostenrijk

Limes route Duitsland

Alles op een usb stick gezet en dan kent de Duitse casino computer geen Windows 7!!

In de dorpen die wij aandoen(de winkelszijn nog gewoon gesloten van zaterdagmiddag tot maandagmiddag)en de campings waar wij staan zijn geen internet faciliteiten. Eindelijk een gokhal in Weissenburg in Bayern gevonden die ook internet heeft, wij hoeven niet te gokken maar mogen gewoon internetten.

Het is 25 juni,zeer zonnig en warm, zo'n 30C. De reis is tot nu toe voorspoedig gegaan,mooi fietsweer, geen regen(en dat zijn wij niet gewend), wind in de rug en niet te veel ongemakken (phpd).

Wij verbazen ons wel over de locaties van de camping, meestal naast een drukke (snel)weg, spoorlijn of langs de Rijn tegenover industriegebied. De campingbewoners zijn of vaste gasten/bewoners of al wat op leeftijd. Kamperen met een tent is niet gebruikelijk en zeker niet met fietsen erbij.

Een paar x per dag vertellen wij waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Men is erg geinteresseerd in ons gepack en vooral de zwaarte en hoeveelheidroept vragen op.

De eerste km. gingen langs de Rhein en omniet weer dezelfde route alsvorig jaar te rijden hebben we 'tot onze spijt' gekozen voor de zwaardere variant via het Taunesgebergte. Klinmetjes van 5 tot 9% en dat een paar km. lang.Onbedoeld deden we mee met een plaatselijke giro van een of andere wielervereniging, veel aanmoedigingen gehad, maar ook beschuldigd van het gebruik maken van een hulpmotor. Een aantal wielrennerszagen onze Rohloffnaaf aan voor een motor.

Gekampeerd bij een visvijver en de Fisher feste van Miehlen bezocht. De forel werd gevangen, geroosterd en door ons opgegeten onder het genot van een glas witte wijn en muziek van een plaatselijke zanger en toetsenist. muziek a la Andre Hazes , best wel gezellig.

Om de ergste berg te vermijden hebben we een stukje getreind. Complimenten aan de Duitse spoorwegen, erg fietsvriendelijk.Overal liften en speciale ruimte in de coupe's voor fietsen. Ook complimenten aan de Duitsers, ontzettend hulpvaardig. Je hoeft maar even stil te staan en ze vragen of ze je met het een of ander kunnen helpen. We gunnen vanaf nu de Duitsers bijna de WM, ze waren na de nederlaag tegen Servie hartstikke zenuwachtig, maar gelukkig ze zijn door. Ze zijn al net zo gek als de Nederlanders, beschilderde gezichten en vlaggetjes op de auto's. Elk zich zelf respecterende biergarten heeft een groot scherm om de WM te kunnen volgen.

Na de bergen het lieflijke landschap van de Main en Tauber. We hebben voor een deel de liebliches Taubertal, der klassiker,gevolgd. Aan te bevelen voor fietsliefhebbers die niet te zwaar willen fietsen. Pittoreske dorpjes zoals Bad Merkenstein en Rothenburg ob der Tauber, mooie omgeving, goede wijnen en bier en leuke gasthofen of zimmers.

Wij rusten nu een dagje uit in Weissenburg, een camping gevonden bij een klein meertje, drukke weg en aanvliegroute van de Duitse luchtmacht, heerlijk zoveel geluid na de rust van Garderen.

Eerste reisdag

15 juni 2010 vanuit Kerkeland Garderen gestart en uitgezwaaid door Wendy en moe Bosch (ze hadden al een tijdje op de uitkijk gestaan). Het hele weekend afscheid genomen van vrienden en familie. Tijd om te gaan enonze blik op de eerste 3000 km naarde Zwarte Zee te richten. Gelukkig de eerste dag wind mee gehad,de tassenzijn best zwaar, is toch wel weer even wennen. Na 75 km. een mooie natuurcamping gevonden aan Millingen aan de Rijn.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alleervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waarwij zijngeweest! Meer informatie overons en de reis diewe gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voorde mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug oponze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat jevanaf 15 juni 2010 meereist!

Groet van Dick en Marjan